7 Card Stud Poker

Er zijn veel verschillende soorten pokervarianten te spelen. Over het algemeen zijn er drie typen pokerspellen, waarin elke variant in ingedeeld kan worden. Zo is er draw poker, waarbij alle speler kaarten krijgen die ze dicht houden. Zij kunnen dan kaarten wisselen, waarbij geen enkele speler zicht heeft op jouw kaarten. Bij stud poker zijn veel kaarten opengedraaid, waardoor er veel informatie beschikbaar is over de kaarten die op tafel liggen. En bij het spelen van poker met community cards worden deze twee gecombineerd. Iedere speler heeft dan een bepaald aantal eigen kaarten en er liggen kaarten op de tafel die door iedereen kunnen worden gebruikt. De variant die we hier willen beschrijven heet 7 card stud. Deze naam geeft al aan dat om een variant van stud poker gaat. Deze variant wordt gespeeld door in totaal zeven kaarten gespeeld, waarvan er twee gesloten zijn. Hierdoor is er wat meer variatie mogelijk en kunnen de spelers meer inzetten. Stel dat je 7 card stud een keer wilt uitproberen. Hoe gaat dit dan in zijn werk? Net zoals andere pokerspellen zijn er enkele biedrondes en zaken waaraan men moet denken voordat men aan het spelen gaat. Voordat de eerste kaarten van het spel gedeeld worden moet er door iedere afzonderlijke speler een blinde inzet worden gedaan, de zogenaamde ante. Als dit gedaan is wordt er een high card getrokken om te bepalen wie de dealer van het spel wordt. Als dat bekend is krijgt elke speler drie kaarten gedeeld. Van deze drie kaarten zijn er twee gesloten (de zogenaamde ‘pocket’ kaarten) en is er één kaart open.

De speler die de laagste kaart heeft is gedwongen om nog een kleine inzet te doen. Als er twee spelers zijn met de laatste kaart, dan wordt er gekeken naar de kleur van de kaarten. Dit is ook het enige moment in het spel dat de kleur van de kaart er daadwerkelijk toe doet. De hoogste kleur is schoppen, daarna harten, daarna ruiten en daarna klaver. De speler die links van de speler met de laagste kaart zit mag dan de biedronde verder overnemen. Hij kan kiezen tussen folden, als de speler denkt dat zijn kaarten niet goed genoeg zijn om het te kunnen winnen van een tegenstander, het checken, als hij denkt dat zijn kaarten goed genoeg zijn om toch de inzet te doen, en het raisen als de speler denkt dat zijn kaarten erg goed zijn. Daarna wordt de bovenste kaart van het dek gebrand, om te voorkomen dat spelers voordeel kunnen hebben van gemerkte kaarten, en wordt de vierde kaart gedraaid. Dit heet bij 7 card stud poker ook wel de Fourth Street. Hierna heeft elke speler vier kaarten: twee gesloten en twee open. De speler die met de twee open kaarten de hoogste waarde heeft mag de volgende biedronde beginnen. Mochten er twee spelers zijn die gelijke combinaties hebben, dan wordt er deze keer niet gekeken naar de kleur. In dat geval mag de speler die links naast de dealer zit de biedronde beginnen. Als deze ronde voorbij is wordt de vijfde kaart gedraaid. Deze heet in het 7 card stud poker de Fifth Street. De derde biedronde begint wederom bij diegene met de hoogste combinatie van de drie open kaarten. Bij gelijke combinaties mag de speler links van de dealer de ronde beginnen.

Als deze biedronde voorbij is dan wordt de volgende kaart van de stapel gebrand en is het tijd om de zesde kaart te draaien. Deze heet, logischerwijs, in het 7 card stud poker de Sixth Street. Daarna begint wederom de speler met de hoogste combinatie van vier kaarten de biedronde, en wederom begint de speler links van de dealer in het geval dat er een gelijke stand is op dat moment. Als deze allerlaatste biedronde voorbij is, dan wordt de allerlaatste kaart gebrand, en gedraaid. Deze laatste kaart heet, net als in het Texas Hold’em en andere varianten met community cards, de River. Deze laatste kaart wordt echter niet open, maar gesloten gedeald aan alle spelers. Hierdoor zijn er dus drie gesloten kaarten, en vier open kaarten per speler. Het is dus een redelijk onzeker spel, waardoor deze stud-variant toch nog spannend is. Je hebt wel een idee welke kaarten sommige spelers hebben, maar kunnen ze er ook wat mee? Mochten er te weinig kaarten zijn om iedereen te kunnen dealen, dan wordt er een gemeenschappelijke kaart gedraaid. Als je bij voorbeeld met tien mensen speelt, heb je 70 kaarten nodig. Er zitten er echter maar 52 in een dek. Na deze biedronde is het tijd voor de showdown tussen de overgebleven spelers. Zij moeten hun hand laten zien om te bepalen wie nu precies de pot heeft gewonnen. Er moet de best mogelijke combinatie worden gevormd met vijf van de zeven kaarten. Het is niet verplicht om bepaalde kaarten te gebruiken, zoals bij Omaha poker het geval is.

Er is een variant van het 7 card stud poker waarbij niet alleen de hoogste pokerhand wint, maar ook de laagste hand. Deze variant staat ook wel bekend als 7 card stud Hi-Lo poker. Je weet hierbij dus van te voren niet of een speler nu juist voor de hoge, of voor de lage score gaat. Dit is dan ook een extra stukje spanning dat het spelen van deze variant met zich meebrengt. Maar het is niet altijd even makkelijk om de laagste hand te scoren. Hiervoor is het namelijk noodzakelijk dat de speler zich kwalificeert. Dit wil niks anders zeggen dan dat de hand van speler moet voldoen aan een bepaalde eis. En dat is in dit geval dat de speler geen kaart mag hebben die hoger is dan een 8 in het 7 card stud Hi-Lo poker. Als hij hieraan voldoet dan telt de hand ook als een ‘lage’ hand. Je wint dus niet automatisch als je de slechtste kaarten hebt. Zoals je merkt is het spelen van 7 card stud poker een leuke aangelegenheid die niet zo simpel is als misschien op het eerste ook wordt gedacht. Als je het spel eens wilt proberen te spelen zonder dat je bang bent dat het je geld kost dan kun je proberen om eens een gratis spel te spelen in een van online poker rooms die je op het internet kunt vinden. Op deze website kun je ook enkele bekende, kwalitatief goede, online poker rooms vinden die we kort voor je hebben beschreven. We wensen je veel plezier met het spelen van 7 card stud poker, wat weer eens wat anders is dan het spelen van het standaard Texas Hold’em.