Omaha Poker

Van de vele pokervarianten die er zijn, is Texas Hold’em wereldwijd de meest gespeelde variant. Er is echter een variant van poker die hier heel erg op lijkt. Maar toch zijn er kleine verschillen, die er voor zorgen dat het toch een eigen variant is. Omaha poker is de naam van deze variant, en op deze pagina kun je lezen hoe het spelen van Omaha poker verschilt van het spelen van Texas Hold’em. Net als bij het spelen van Texas Hold’em wordt er door middel van het trekken van een high card bepaald welke speler begint als dealer. De speler links van de dealer is verplicht om de small blind in te zetten, de speler links hiervan is verplicht de big blind in te zetten. Als dit eenmaal gebeurd is dan deelt de dealer de kaarten. Het eerste verschil zit hem al in het aantal gesloten kaarten dat de speler krijgt van de dealer. Bij het spelen van Omaha poker krijgt elke speler vier gesloten kaarten, waarvan hij alleen zelf kan zien welke kaarten hij heeft. Daarna begint de eerste biedronde. De speler die links van de big blind zit begint de biedronde. Hij heeft drie opties. Hij kan denken dat zijn kaarten niet de moeite waard zijn om mee te spelen en hij wil daarom geen geld kwijt zijn, hij foldt zijn kaarten. Hij kan ook denken dat zijn kaarten wel een kans hebben en vindt het de moeite waard om een big blind in te zetten: hij callt. Maar hij kan ook denken dat zijn kaarten erg goed zijn, en kan daarom besluiten om de inzet van een big blind te verhogen, waarmee hij raised.

Daarna zijn de andere spelers aan de beurt, en die geven allemaal aan wat zij doen. Als de speler die de small blind heeft ingezet aan de beurt is moet hij beslissen. Hij heeft immers al de helft van de verplichte big blind op tafel ingezet, dus als hij wil callen hoeft hij slechts de andere helft bij te leggen. Hij kan ook besluiten om te folden. Als hij aan de beurt is geweest is bij Omaha poker de speler aan de beurt die de big blind heeft ingezet. Hij kan twee dingen doen: checken, omdat hij het bedrag al heeft ingelegd, of raisen. Als er tussentijds iemand heeft geraised, kan hij alleen nog maar folden, callen of wederom raisen (ook wel re-raisen genoemd). Hiermee is de eerste biedronde aan haar einde gekomen, en wordt het draaien van de eerste drie kaarten ingeleid. Dit inleiden gebeurt door de bovenste kaart van het dek te branden. Dit is een gebruik wat ontstaan is om eventuele voordelen van gemerkte kaarten te voorkomen. Sommige kaarten zijn zo vaak gebruikt dat ze slijtage vertonen: een scheurtje, een gevouwen hoekje, wat dan ook. Spelers kunnen dergelijke kaarten herkennen, en mocht een dergelijke kaart bovenop liggen dan heeft een speler daar voordeel van omdat hij weet wat er gedraaid gaat worden. Daarom wordt standaard bij elke draai de bovenste kaart van het dek gebrand. Daarna worden de eerste drie kaarten gedraaid, wat de flop heet. Hierna begint de tweede biedrond, waarbij de spelers direct links van de dealer deze keer mag beginnen. De opties zijn in het begin: checken of betten. Zodra er gebet wordt kunnen spelers ook folden.

En als er eenmaal een bet is geplaatst dan kan er ook niet nog een keer gebet worden. Als een speler nogmaals inzet dan wordt gesproken van een raise. Als de tweede biedronde voorbij is wordt er wederom een kaart gebrand en de vierde kaart komt op tafel. Dit is de turn. Hierna begint wederom een biedronde, die ook bij de spelers links van de dealer begint. Als deze biedronde voorbij is dan wordt de laatste kaart van dit spel gedraaid, namelijk de river. Hierna begint een vierde en laatste biedronde. Aan het einde worden de overgebleven spelers gedwongen om hun kaarten te laten zien (showdown) zodat men de pokerhanden kan vergelijken. En hier zit gelijk het grote verschil tussen Texas Hold’em en Omaha poker. Bij Texas Hold’em liggen er in totaal zeven kaarten op tafel waarmee een speler een combinatie moet maken. Hoe deze combinatie uit de zeven kaarten wordt gemaakt maakt niet uit, alles mag. Bij Omaha poker liggen er uiteindelijk negen kaarten op tafel waaruit een speler een combinatie moet zien te maken, maar hier zit een belangrijke beperking aan. Een speler is verplicht om twee gesloten kaarten te gebruiken, en drie kaarten uit de community cards te gebruiken om een pokerhand te vormen! Als er dus een full house ligt in de community cards dan heb je daar bij het spelen van Omaha poker niks aan, omdat je verplicht twee kaarten uit je eigen hand moet gebruiken.

Het spelen van Omaha poker lijkt dus heel erg op het spelen van normaal poker, maar er zijn enkele verschillen. Omaha poker is een variant die wereldwijd ook veel gespeeld wordt omdat het relatief makkelijk te leren is. Het heeft, net als Texas Hold’em, een goede balans tussen spanning en het gebrek aan informatie. Als je draw poker speelt dan krijg je alleen gesloten kaarten, die je kunt ruilen. Hierbij weet je dus helemaal niks van de mogelijke pokerhand van de tegenstander. Als je stud poker speelt dan draait het voornamelijk om open kaarten, waarmee je dus alles weet. Omaha poker zit daar mooi tussenin, omdat er community card gebruikt worden. Hiermee krijg je een indicatie wat voor pokerhand er gemaakt kan worden. Er is trouwens een variant van Omaha poker die veel gespeeld wordt: Omaha Hi-Lo. Hierbij wordt de pot gedeeld door twee winnaars: diegene met de hoogste hand en diegene met de laatste hand. Hierbij mag de laagste hand geen kaarten hebben die boven de acht uitkomt. Dit is een vrij populair spel omdat er per hand dus twee winnaars zijn. Over het algemeen is Omaha heel makkelijk te leren en omdat het veel gespeeld wordt hebben we het spel hier ook voor je uitgelegd. Veel succes!