Poker is een spel dat wordt gespeeld volgens bepaalde regels. Maar, net zoals in het echte leven, zijn er naast de regels die je niet mag overtreden ook nog de ongeschreven regels. Iedereen die de uitspraak “iemand mores leren” kent, kan dit herkennen. De mores zijn etiquetteregels, ongeschreven regels waar iedereen zich eigenlijk wel aan dient te houden. Bij het ritsen tijdens het autorijden is bijvoorbeeld een ongeschreven regel dat je een auto voor laat, en dan zelf doorrijdt. Een ander voorbeeld is dat je voor ouderen opstaat in de bus. Ook het pokerspel kent zo zijn eigen etiquette. Er zijn zaken die geen officiële regels zijn, maar waar iedereen zich eigenlijk wel aan houdt. Deze ongeschreven regels van de pokerwereld zetten we hier voor je op een rijtje, zodat je geen blunder begaat als je daarna gaat pokeren. Dus wat behoort allemaal tot de poker etiquette? Zoals je weet is poker een spel dat individueel gespeeld wordt. Het is een spel waarbij je je moet concentreren om de vorderingen te volgen en waarbij je goed moet blijven opletten. Een tactiek van tegenstanders is vaak om je gedachtenpatroon te ontregelen, zodat je fouten gaat maken. En een ongeschreven regels gaat over hoe spelers met elkaar omgaan. De poker etiquette schrijft voor dat je spelers niet afkraakt tijdens het spelen van het spel. Je hebt respect voor elkaar en je laat elkaar in je waarde.
Een tweede ongeschreven regel van de poker etiquette is dat je niet laat zien wat jouw kaarten zijn als je besluit om te folden. Hiermee geef je andere spelers informatie die hun voordeel kan geven ten opzichte van andere spelers. Alhoewel het niet tegen de regels is, is het een dermate storende vorm van gedrag tegenover de andere spelers dat sommige casino’s hier een boete voor uitdelen als het gebeurt. Het is ook enorm vervelend omdat je jezelf hiermee niet geliefd maakt in de groep. Zelfs als het per ongeluk gebeurt is het een grove overtreding van de etiquette, en is het nodig om jezelf te verontschuldigen. Spelers hebben namelijk niks aan het feit dat het per ongeluk ging, dan is het wel zo netjes om je er voor te verontschuldigen. Als je per ongeluk je kaarten laat zien terwijl je nog in het spel zit dan wordt je hand ‘dood’ verklaard. In dat geval wordt aan iedere speler openbaar gemaakt wat jouw kaarten waren en doe je die hand niet meer mee om te winnen. Op die manier wordt het nadeel zo min mogelijk gemaakt, behalve voor die speler die net dezelfde kaarten als jij had en dus zijn potentiële combinaties ziet verdwijnen.
Een derde ongeschreven regel heeft te maken met het folden van je kaarten en hoe je daar mee omgaat. Het zal meerdere malen voorkomen dat spelers met veel geld, voor voordat de flop is gedraaid, veel geld inzetten om mensen weg te jagen en zo de blinds te stelen. Het zal ook vaak genoeg voorkomen dat jij je kaarten inlevert, en niet meer met het spel meespeelt. Als de flop dan wordt gedraaid en je ziet dat je met jouw slechte kaarten een enorm goede pokerhand zou hebben gehad, is het volgens de poker etiquette echt ‘not done’ om daar op te reageren. Sla dus niet met je hand op tafel, ga niet vloeken, ga niet met je mond open naar de flop zitten staren. Dit geeft de overige spelers namelijk informatie over welke kaart je hebt gehad, wat wederom een van de spelers kan bevoordelen of juist benadelen. Het juist om te doen is gewoon niet reageren. Het is wederom een voorbeeld van etiquette die bedoeld is om het spel eerlijk te laten verlopen. Het enige juiste wat je in een dergelijke situatie kunt doen is niet reageren en hopen dat je de volgende hand meer geluk hebt. Hou het eerlijk voor alle spelers.
Een vierde ongeschreven regel van de poker etiquette is dat je nooit, maar dan ook nooit, je frustratie of woede afreageert op de dealer. Het kan voorkomen dat je in een pokerhand 95% kans hebt om te winnen, en dan op de river die ene kaart ziet verschijnen die de redding is voor je tegenstander. De gemoederen kunnen hoog oplopen, vooral als er veel geld op het spel staat en je in een kritieke fase van het spel zit. Maar wat er ook gebeurt, de dealer is een neutrale persoon die alleen de kaarten schudt en deelt zoals dat voorgeschreven is. Je behoudt dus ten allen tijde je beheersing en verlaagt je niet tot gedrag zoals het gooien van de kaarten naar de dealer, schreeuwen tegen de dealer. Ook geef je als winnaar de dealer geen fooi als hij je op de river de winnende kaart geeft met kleine kansen. Hiermee irriteer je de verliezer dermate en doe je het voorkomen alsof de dealer in jouw gunst werkt. De dealer moet worden gezien als geen onderdeel van het spel in dit opzicht. Ze hebben geen controle over wat er op de tafel gebeurt, dus reageer dan ook niks op hen af.
Een vijfde en laatste ongeschreven regel van de poker etiquette heeft ook weer te maken met het spelen van een hand. En deze komt in het kort op dit neer: als je eenmaal uit het spel bent, dan houdt je ook je mond over de handen die nog in het spel zijn. Dit is enorm irritant voor je tegenstander aangezien je deze altijd af zult leiden met dergelijke voorspellingen. En je geeft spelers ook geen advies over de te nemen koers. Poker is een individueel spel, en dat moet het ook blijven. Daarom is het zelfs in veel casino’s tegen de regels om spelers advies te geven over de te nemen beslissingen. En om in het kort nog een paar inbreuken op de etiquette te geven: als je moet hoesten, doe dat in je schouder en niet in je handen. Die pakken kaarten op die iedereen vast houdt. Zorg er voor dat je de blinds vlot neerlegt, als je er de hele tijd aan herinnert moet worden vertraagt dat het spel. Als je bet, doe dat in nette stapeltjes zodat makkelijker geteld kan worden hoeveel je inzet. Als je besluit je kaarten aan de tafel te laten zien, doe dat dan ook aan de hele tafel en niet maar enkele spelers. In het kort zijn dit enkele ongeschreven regels van de poker etiquette waar je je aan dient te houden.